BOYUN BÜKTÜM

Gafiller gaflete daldýda uyanmadý.
Dünyada insanlýðýn nesli kalmadý.
Yýllarca dost hasretiyle ben yandým.
Bir ALLAH,ýn kulu bana dost olmadý.

Gördüðüme dostum deyip sarýldým.
Hepsinden ben acý birer ders aldým.
Güler yüze tatlý dillere nasýl kandým ?
Dost dedim düþman çýktý ben yandým.

Ýnanadým ben tatlý tatlý hain sözlere.
Nasýl kandým masum duran yüzlere ?
Yýllar yýlý can dostum deyip sarýldým.
Ýnsanlýkla alakasý olmayan öküzlere...

Ben insandým onlarýda insan sandým.
Daðda geyiktim þehire indim avlandým.
Hepside kurt imiþ kurbanlarýný arayan.
Giydikleri koyun postlarýna kandým...

TAÞGIN,ým diz çöktüm el etek öptüm.
Herkese içimi açtým dertlerimi döktüm.
Ben yaradanýma bile kulluk edemezken.
Yýllarca kula kulluk ettim boyun büktüm...

ÞAÝR:Zekeriya Taþgýn------
----------18.05.1986---Þiir’i ilk yazdýðm tarih )
Sosyal Medyada Paylaşın: