gam-ı rüya

derd-i giryanda koca istanbul,
bana ölümün sunduðu son yol ,
ferd-i püryanda koca üsküdar,
ilk sunduðun yola adýmlarým son,

ve yine yeniden andýrýyor bu þehir
seni , hayalini, geceyi , matemleri...

gâm,ý rüyada zifiri gece,
gün mü gördüm gülüm,
sabahladým neyhânede,
içmeyle sanki son mu buldun,

susuzluk ölümdür çölde,
sanki sen , nehirde su mu oldun,
de ki sen , zâtý þahâneleriydin,
ben aþka amâde bir hamal bozmasý,

kâfi bana bu denli onurlu arma ,
âlâ caným âlâ,
korkma!

benden korkma ...
korkacaksan döþek arasý gönül yarasý matemlerden,
ille de korkacaksan bölük börçük sözlerin acýmasýzlýðýndan,
git baþýmdan git de ölüm arasý hülyalý rüyalarýndan kork...


yunus emre nayir
Sosyal Medyada Paylaşın: