GÖNÜL-6-

Kuþ olup kanadýn açmasan derim
Gönül sana sözüm;uçmasan hemen
Iþýða can veren pervane gibi
Gönül; canýndan tez geçmesen hemen

Vazgeçsen vuslattan yolun kalmamýþ
Bir adým öteye halýn kalmamýþ
Kýrýlmýþ, tutacak dalýn kalmamýþ
Gönül; baþ köþeyi seçmesen hemen.

Haline bakmadan aþka koþarsýn
Her sefer unutur bendi aþarsýn
Bilirsin hüsraný, yine yaþarsýn
Gönül; elden ele göçmesen hemen

Gün olur halimi elbet duyarsýn
Elinle mezara kendin koyarsýn
Baþka bir günülde aþka doyarsýn
Gönül; elden ele kaçmasan hemen

Sevda deryasýnda kulaç atýlmaz
Bu gönül ki para pulla satýlmaz
Her güzeli yaren deyip yatýlmaz
Gönül; mahremimiz saçmasan hemen

Bu hasretlik bizi yiyip bitirir
Olur olmaz yerde aklým getirir
Çok geçmez bu dertten yolun yitirir
Gönül: sýrrýn yada açmasan hemen

Bâtýni’yim ömrüm herdem ziyanda
Periþan oldum bir zalime uyanda
Sersefil biryerde öldüm duyanda
Gönül; kefenimi biçmesen hemen..

Aþk ile hü
Murad-ý Batýn Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: