Ne yokluklarý yýkadým kirli sularda üstüm pýrtýk elbiselerimleyim yýrtýk çoraplarýmý saydým yine iþe yaramayan delik ayakkabýlarýmý gördüm gizlice tozlu þapkamý vurdum yere yine beni bekleyen dostlarý gördüm cepleri delik kýrýlmýþ gönülleri dinledim tek tek tamiri mümkün olmayan ne yokluklarý yýkadým kirli sularda
seven insanlarý gördüm parklarda yapayalnýz ödenmeyen faturalarý yýrtýp attým yine sensiz gecen gecelerimi de saydým incinerek yalnýz dola þan yýldýzlarý izledim boynum bükük ne sular içtim süzerek ay ýþýðýnda
yalnýzlýðýma küstüm içim buruk kader bu dediler meleþen kuzularý dinledim yýllarca soðukta aðlaþan kuþlarý da dumaný tütmeyen bacalarý da gördüm ne yazýk iþte yokluk kader bu dediler
Behçet Bük behcet.bk@hotmatil.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Behçet Bük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.