Süzülüp damardan dem vurup patladý Yardý damarý aktý kalemden mürekkep Bulaþtý kaðýda, aktý aldý þeklini Göz gördü kir dedi El gördü dert dedi Gönül gördü aþk dedi; Aþk ile þevk ile naz ile Hu..
Bekledi gönül bin yýl geriden Kaðýda bakar bir gönül olur mecnun Ýlla pirim der düþer yollara olur bir hal Göz görür; nur dolar gören Dil kalbe baðlanýr Þevki alem ile der Hu...
Hay olan Hu sanki bilmez mi bu lisaný Dediðin aþk-ý narý yarandan deðil mi sahip olan Sen bu yolda Pir’lere bin naz ile yüreyen Varmadan sona sonunda olan geliverir Sen durma aþk ile þevk ile de yine Hu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.