ey hayalleri yıkılası yar

ey hayalleri yýkýlasý...
ömrümün yüzkarasý
sevdamýn yarasý...
dinle sayfalar kanýyor yine;


ölüm soðuðu hissettiren sevdaný sol yaným kanatýyo bugün
sessizlik demiþin kendince...
sessizlik bazen iyidir...
sen baðýra baðýra kendini içime yazdýran adam deðilmisin
þimdi hangi suskunluðu savunuyosun...

konuþabiliyorsan konuþ,
yazabiliyorsan yaz
sadece susmak,ölümdür karþýndakine sevgili...
oysa ben,
susarken bile neler anlatýyorum sana bak...
eðer sessizliðin bile biþey söyleyemiyorsa
sessizliðin korkaklýðýndýr yar...
oysa delikanlý derdim ardýndan ben
yiðittir benim yarim
ve gözü karadýr onun derdim...
derdimde...hiç düþünmezdim
gözünü bunca karartýpta
yiðitliðini beni yýmakta kullanacaðýný
hayal bile etmezdim,büküp bileðimi
zaferini kutlayacaðýný,
düþünmezdim sevgili...


zehmeri ayazý gibi,vuruyor yüzüme yokluðun
karýn ortasýnda kalmýþýmda nefes nefeseyim sanki
kör býçaklar þah damarýma dayanmýþ gibi
ha öldüm ha öleceðim sevgili...

yetiþ demiyorum sana,
bilirim gelmezsin
ölüm olsa bu aþkýn bedeli yinede kýymet bilmezsin
sen sewmezsin
sen sewemezsin sewgili...

aramýzdaki dakikalarý gurbet eden sen,
þimdi yabancý memleketlerin sokaðýna
"benim sýlam onun kalbinde kaldý yazýyor muþun"
oysa ben sende;
çok uzaklara gittiðin için deðil;
benden gittiðin için gurbet ettim bu sevdayý kendime
artýk yalvarsanda nafile
seni seven çucuk dillerde masum sevdasý ile karýþtý maziye...
masaldýn okundu ve bitti iþte...
þiirler,artýk seni deðil sensizliði anlatacak...
gittin diye
bittin diye
ve en çokta yýktýn diye...
sen bittin sensizlik baþladý bu hikayede...

Sosyal Medyada Paylaşın: