Rüzgar göz kýrparak yanýndan geçti Saçlarýný savurdu gerçeklerin yüzüne diz çöktü baðrýna sarýlan kýz sahte aþkýn gözleri üzerinde dansederken ayaðýna basmanýn o tedirgin utangaçlýðýyla usulca eðilip geçmiþin çamurunu dizlerinden silkeledi bir caddenin tam ortasýna bakýyordu kaldýrýmlardaki sessiz ayaklarýn çýðlýklarý vitrinlerden yansýyan aksine baktý gözleri boyayan sahtelik her yerinde oynaþtý silkelemek istedi üstünden teker teker örttü mantosunu sahteliðin üstüne..
Gece kirpiklerini kapattý karanlýða bir damla düþtü gözlerinden topraða yaðmur dendi adýna halbuki nasýlda aðlýyordu baþýnda ki kara bulutlar göremeyen onca gözlere inat süzülüyordu üstüne kýz biliyordu gerçeði kaybolan aþklardý yeryüzüne damla damla düþen ve düþtüðü yerde toptaða sarýlarak üþüyen.
Güneþin gamzesine vuran kahkahalarýný özlemiþti kýz ýþýl ýþýldý bir zamanlar doðan günle uyanan kalbi nasýl da karabasanlara teslim olmuþtu böyle nasýlda izbe köþelere alýþmýþtý gizlenen bir mülteci gibi geminin ambarýnda yüreði aðzýnda eli çarpan kalbinin ritmityle gidip gelirken göðsünde nasýlda korku þemsiyesinin altýna sýðýnmýþtý.
Þiþenin dibini görmeden uyumaya da alýþmýþtý denizin gözlerinde korkusunu þiþenin dibinde öldüremeden daha sýzýp kalýrdý en soðuk bakýþlarda piþmanmýydý? Bilmiyordu henüz pike yaparak dalmýþtý aþkýn gözlerine ah ne çok da boðulmaktý arzusu belkide o yüzden uyuyordu gözleri açýk olarak ölmekle yaþamak arasý bir sýrat köprüsünün o en kýrýlgan çizgisinde trapezle asýlmasýydý ömrünün aþk
belki de o yüzden aldanýþlarýn acýsý aðýr gelmiþti o yüzdendi bir karar arefesinde bu caddenin baþýna tak’ larý kuruþu geçit töreni baþlayýnca içinde seçecekti en yoðun acýlarý teker teker içinden ve bir adým da arþýnlayacaktý geleceðin kapýsýný geçmiþin üstüne çarpmak için Yeni bir aþka merhaba demek için hele dur dedi içinden gözleri kara elmas gibi parlarken karanlýða alýþmak da zaman alýrdý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.