Kahretmek kaybettirir, kalbi sefilleştirir...

Bana
Kahrýndan
Ve isyanýndan
Bahsedip yorma
Yüreðim daralýrken
Tahammül bekleme



Seni
Ne kadar
Anlamak istesem
Mümkün olmuyor
Her nefesin isyan
Kokuyor ve yoruyor



Niçin
Bu kadar kahýr
Yalnýz sen mi ezilensin
Ezen yanýnda sukut eden
Hatalarý hiç düþünmeyen
Zafiyet gösteren nefessin



Sanki
Rýzk endiþen vardýr
Elinde ki imkana sarýlýr
Baþka fýrsata bakmazsýn
Bu kadar miskinlik için
Kahýr ve isyan çok lüks



Hergün
Hislerini hýrpalayan
O þarkýlarý dinlerken
Nasýl umut besleyip
Yeniden dirileceksin
Azmi pasif edeceksin



Sen bilirsin
Çünkü irade sahibisin
Akýl ve vicdan seninle
Ruhuni kalbin kiminle
Nefes vaktine koþarken
Kalbin hala çalýþýrken
Nedense sualler benimle




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: