BAHTÝYAR
Ben gecelerin belediði çocuðum
Yaðmurlu gecelerde kan kusardý yüreðim
Kaldýrýmlar döþeðimdir, yorganýmsa ufuklar
Ben yalnýz gezerim, yalnýzlýðým intizar
Sanki sonsuz ufukta beni bir bekleyen var.
Ýlmek ilmek çekilen yýldýzlardýr efgâným
Gece yanan bir çift göz alayla süzer beni
Ýstemiyorum üþümek, artýk yaksýn beni nar
Ne yaðmurlar dondursun; ne de yaðan dolu kar
Murâdým sen de kalmak, tâ ki mezara kadar.
Sen de artýk ey gece! Söndür ýþýklarýný
Mehtap çýksýn semaya, gözlerim alevlensin
Küsme ne olur bana, sen benim yârenimsin
Bu gönül mehtap ile bir kerecik sevinsin
Þafak ile doðdum ben, mehtap ile bahtiyar.
10 Haziran 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.