kalp hastasıymışım

kuru bi aðaca çiçek olmak gibi biþeydi;
karamsar bakan gözlerinde umut olmak...

oysa ortada bi acý varsa;
aþkýn helali deðil miydi?
farklý gözlerle bile ayný acýya bakmak...

söyle sevgili
"ben" miydi senin derdin???
yoksa "ten" miydi...
neydi bendeki gönül oyununun adý...

çözülmeyen bi düðüm attýn hayatýma...
sorular býraktýn
ve ençokta cevaplarýmý götürdün benden giderken...

bugün öðrendim;
kalp hastasýymýþým...
üzülmedim yanlýþ anlama!
zaten acýnýn kokusunun
bigün oraya;
sol yanýma sineceði belliydi...
sen giderkende kalbi mi tutmuþtum hani
sýkýþýyordu kalbim ve halada ayný...
oysa ben gidiþine baðlamýþtým o acýyý
solum diyordum...
solum acýyor...
þimdi öðrendim sebebini
gidiþin bi devrim yaratmýþ
ve kalbime bi hastalýk býrakmýþ...

neymiþ efendim;
kalbi koruyan bi kapak oluyormuþ...
iþte tam orda yetmezlik varmýþ...
ben bu eksikliði tanýyorum yaaarr
ben bu yetmeyeni biliyorum...
ah sevgili...
kaðýtlarý elime alýp dinlerken doktoru
öyle dedim kendi kendime...
öyle yetmiyor kalbimde biþeyler solyanýma...
yetmiyor,yetiþemiyor...

þimdilerde korkulardayým,
çýkmazlarda
ve birazda sancýlarda...
yýllarýmý alýþýnýn ardýnda,
yollarýmý da baðladýn sonunda..
býraktýðýn bu can varya
her nefesi son nefes gibi almakta...

hep affettim
hep affedilendin sen sevgili
sevilendin çünkü hemde çok...
her gidiþin bi yara býrakmýþ bende meðer
ve hiç olmamýþ haberim...
artýk,
bende yokum sende...
helal et;
bu dert senin derdin sevdiðim...
^cENNET kUÞU^







Sosyal Medyada Paylaşın: