ON KASIM
Bu gece bütün ýþýklarý söndürdüm;
Hüzünlü bir sabahýn bekleyiþi
Keþke tüm ýþýklar sönseydi de
Sendeki ýþýðýmýz sönmeseydi...
Hani bir yakýnýzý kaybeder sabaha kadar beklersiniz ya
Ýþte ben seni bekliyorum tam yanýmdaymýþsýn gibi;
Hayal ediyorum senin o mavi gözlerinizi
Ve sarý saçlarýnýzý
Hayal ediyorum senin karþýmýzda dimdik duruþunuzu
Koccaman yýkýlmayan bir çýnar misali gibiydiniz
Nasýl olduda yýkýldýn ey büyük çýnar
Bu gece rüzgar baþka uðulduyor
Her zaman esen rüzgar bir baþka esiyor
Sanki oda anlýyor senin aramýzdan kayboluþunu
Senin için çýrpýnýyor ;
Denizde ki deli dalgalar kumlar birbirine dolanýyor
Sanki sana gitme dercesine;
Seni unutmadýk Atam sen yüreðimizde yaþýyorsun
Yine sabah olacak ve siren sesleri çalacak
Senin aramýzdan gidiþin yüreðimizi daðlayacak
Sel oldu gözyaþlarým sensizliðie aðlýyorum Atam
Nur içinde yat mekanýn cennet olsun Atam
Songül BOSKA ÖZGÜN
Sinop 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.