Biliyorum

Gecenin en ücra köþesin de,
Sivil düþlerin pençe’sindeyim
Özgür olduðumu düþünmeyin
Yalnýzlýðým diþ’leniyor
Göz göz etlerim
Özde uyumak üzereyim
Yataðým pýþpýþlýyor
Mevlana fikirlerimi
Sabrým yapýþýk, zikrime
Bir elmanýn yarýsý, güdülerim
Ne desem boþ
Hakkým yok, hayrýma
Kum torbasýna dönmüþ,incelikler’im

Gecenin yarýsýný,
... Vuruyorum alnýndan
Tak... Tak... Tak

Gel de, uyu
Bir yere kadar,sürüyor hayal
Gerçek uzun boylu
Ne yapsam, nafile
Bodur kalýyorum


... Gecenin en ücra köþesinde
Yakama yapýþýyor hayat
Zaman donuyor

Fasa füse, peþin de,
Koþamýyorum
Yoruluyorum

Bardak dolmuþ
Taþýyor
Hiç bir tezeðe
Su serp’emiyorum
Geride, yine ben kalacaðým
Biliyorum


Sosyal Medyada Paylaşın: