Benim şehrim kapkaranlıktı.

Görmeyi umut ettiðim þehirler var
Adý aklýma gelince,içimin sýzladýðý dostlar
Mehtabýna kadeh kaldýrýp
Gecesine sevda dolu þiirler yazdýðým akþamlar
Senin kentinden yola çýkan parçalý bulutlar
Benim kýraçlaþmýþ gönül havzamý sular.
Eteðine dolanan müzip rüzgarlar
Kokunla birlikte gelir,gözyaþlarýmý yalar
Yapayalnýzdýr benim sevdam
Minik bir çocuk bedenine sýðar.
Çocuk yüzüm erken unutmuþ tebessümü
Bakýþlarým bir çelik kadar sert
Varlýðýnda çiçekler açan bu gönüle
Yokluðun türlü türlü dert
Dertlerin ömrüme açtýðý derin izleri
Senin kentinden gelen yaðmurlar temizler.
Çocuk yüreðimde saklý duran
Kaf daðýnýn eriþilmez anka kuþu
Ne büyük bir erdemdi
Huþuyla kendini aþka sunuþu
Küçücük bir masaldý yürekte belki
Benim hayallerime tuz biber ekti.
Senin kentinin parlayan akþamlarý
Benim þehrimi hep aðlattý.
Senin kentinde güneþler doðarken
Benim þehrim kapkaranlýktý.
Senin kentinde filizlenen bir sevda
Benim þehrimin yaralarýný kanattý.
Þimdi bu þehrin topraðýnda yatýyor
Bir garip sevdalý ölü
Sen bilmezsin kentin,þehrimin topraðýnda gömülü.
Sosyal Medyada Paylaşın: