Gözlerim bilinçsizce yapýþýyor tavana artýk her santimi hafýzama kazýldý düþünmemek adýna ne kadar lüzumsuz aný varsa bir bir resmettim hafýzama bir tek onu getirmiyorum aklýma engelliler listemde hala..
Unutma savaþý baþlattým beynimde bütün lob’lar bana karþý biliyorum derin bir çekiþme var kapalý kapýlar ardýnda her hayali üþüþtükçe beynime ben unutma mekanizmasýnýn düðmesine basýyorum dudaklarýmýn kýyýsýnda yapmacýk bir gülümseme düþtü düþecek göðsümün çatalýna gözlerim ateþ parçasý ellerim yumruk yumruk vuruyorum sinemin üstüne geçecek diyorum kendi kendime geçecek elbet bu da diðerleri gibi geçecek.
Veba mikrobu gibi her yanýmý sarmýþ yaralar iyileþir mi bilemem ama benim elimde gerçekliðin kara merhemi sürdükçe sürüyorum üstlerine deþilip irin gibi aksýn ihanetler içimden o bir zamanlar güzel bulduðum hayali þimdi ne kadar da çirkin Allah’ým hep mi geç kalýnýr gerçeklere bu kadar cezam tek ayak üstünde beklemek olsaydý keþke çekerdim gocunmadan istedikleri kadar.
Keþkeler sýra sýra dizilmiþ sinir merkezime defolun diyorum artýk çok geç ne keþkesi ben mi çizdim bu alýn yazýsýný alnýma kömürle yazýlsaydý silerdim elbet bir pamukla kime elimi uzatsam masum bir çocuðun elleriyle hep mi öksüzler gibi itilip kakýlýr bu kadar feleðin býyýk altýndan gülmesi belki de bu yüzden.
Bir yaz yaðmuruydu gözlerimden süzülen o yüzden sýcaktý belki de avuçlarýma dökülürken kayýp bir aþký, arkasý yarýnlara uðurlarken elimi ateþ basan yanaklarýma bastýrýyorum yavaþça yeter artýk arkamdan güldüðün diyorum kadere ben alýþkýným hamal gibi gidenin yüklerini dýþ kapýya taþýmaya þimdi sen düþün baþka ne tuzaðýn var gider ayak hazýr dýþarýdan kavak yelleri eserken içime bir tokat gibi yapýþtýr baþka ayrýlýklarý taþýrým korkma Allah taþýyamayacaðý kar’ý vermezmiþ zirvelere.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.