düşlerin kırık yazısı

en çok kendime kýzýyorum
kendimle iç savaþým bitecek gibi deðil...
yüreðimi geniþ bölümlere ayýrmýþken
her bir köþeden deðiþik sesler yükseliyor
aklým baþýmda deðil bu günlerde

sokak sokak gezdiðim þehrin büyüsü bozuldu sanki
ne çok severdim bu þehri
vazgeçemediðim sevdamý aldýn benden
imkansýz istekler mi diledim ki
hep kaybettim güneþin doðduðu yönüi
hayallerimi yitirdim ellerinde
kýrýlgan bir çocuðum korkak yüreðimde
tadým tuzum yok çok zamandýr

gülsem
içim aðlýyor
bir yaným kara kýþa teslim
dokunamýyorum hýçkýrýklarýma
kaðýda içimi döksem
kalem küsüyor bana
kelimeler düðüm düðüm
satýr aralarýnda...



Sosyal Medyada Paylaşın: