Diyemez oldum...

Sen öyle aðlatýp öyle üzdün ki
Senden sonra aþkla sevemez oldum.
Kalbim paramparça yüreðim yaslý
Hüzünlü dertlere yetemez oldum.

Göðsümde bir yük var senden kalan yâr
Kalbimi çalýp da benden alan yâr
Seviyorum diyen sözü yalan yâr
Ne yapsam kendime gelemez oldum.

Ben seni sanmýþtým nur yüzlü ceren
Ümitli kalbimi boþa güldüren
Senli anýlar var beni öldüren
Bir baþýma yalnýz gezemez oldum.

Sokak da her yerde sen varsýn diye
Gönlüme hasreti katarsýn diye
Periþan halimi sorarsýn diye
Dostlarýn yanýna gidemez oldum.

Kaybettim kendimi hayâllerimi
Seninle terkettim emellerimi
Kimseler görmesin bu hallerimi
Ýsmimi sorsalar bilemez oldum.

Yüreðim yaralý gözyaþým dere
Çaresiz razýyým derde kedere
Karþýma çýkardý diye kadere
Feleðe hiç bir þey diyemez oldum.

Þair:Ýsmail Kurt
09.11.2013

Aþkadýr ey deli gönül aþkadýr
Böyle candan sevmek her dem baþkadýr
Kaybeden yüreðin ahý keþkedir
Düþlerimi hayra yoramaz oldum...dostyeli...

Deðerli üstadýma bu güzel dörtlük için çok teþekkür eder saygýlar sunarým...
Sosyal Medyada Paylaşın: