Bizim Elbistan...
Gurur verir bana, bizim Elbistan,
Kýymetini bilmez, belki her insan,
Vallahi dünyayý gezip dolaþsan,
Bir baþka, güzeldir bizim Elbistan.
Elbistan Elbistan bizim Elbistan,
Ovasý cennettir bahçeyle bostan,
Aþýklar diyarý dillere destan,
Bir cennet gibidir bizim Elbistan.
Kýþ gelince çöker üstüne duman,
Kurt görünmez olur bir hayli zaman,
Baharý gelince görsen, o zaman,
Bir cennet gibi dir bizim Elbistan.
Can deðil mi, akan suyu Ceyhanýn,
Deymez mi uðruna kurban olmanýn,
Tadýna doyulmaz çayýný içmenin,
Gürülecek yer dir bizim Elbistan.
Ýþin biter sen ki haksýz biriysen,
Af etmezler eller açýp yalvarsan,
Eðer Allah abaðlý, bir garipsen,
Garibe bakandýr bizim Elbistan.
Þar daðýna çýkýp tamaþa baksan,
Aþýðý çok boldur sayýlmaz saysan,
Hakýdýr vazgeçmez gözünü oysan,
il olmaya,hakdýr bizim Elbistan.
Almanya
Ali-Þahin-(Elbistanlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alişahin Aziz oğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.