Söyle kimin kulusun, yoksa nefsinin soluğumusun…
Geçip
Giden nefesi düþünüyorum
Hangi lahzayý hatýrlayým
Bahtýmýn sayfalarýna baksam
Derin bir hüzün baþ gösteriyor
Sual
Etmem yetmiyor, düþündürüyor
Neden karamsarlýk önceleniyor
Umut solgunluðu dillendiriliyor
Boyun büktüren an çok etkiliyor
Kime
Baksam ve bir müddet konuþsam
Bir fýrsatta sinesini o an aralýyor
Bazen gözleri sulanýyor ve susuyor
Kalbin telleri titrerken acý veriyor
Niçin
Bu kadar hamiyetsizlik, vefasýzlýk
En yakýnken, gücten düþünce kapýyý
Gösteren, kahvaltýyý dahi çok gören
Komþularým gelecek diye hiddetlenen
Nerde
Hata, yanlýþa düþtük ki bunu gördük
Ruhsuz, kalpsiz bedenler misaliydik
Susmak ve boyun bükmek çareyken
Ýçinin acýmasý ve yalnýzlýk refakatçi
Olur ya
Bir meramýn olsa ve gözlerine baksan
Þefkat ve muhabbet terek etmiþ kalbini
Yine ne diyeceksin söyle diye azarlamasý
Yaþamayý ne müþkül ve zor hale getiriyor
Vefa
Bu kadar hor ve zalimce katledilmamali
Ýnsan her þartta ne yaptýðýný hissetmeli
Nefsi köleliðini baþkasýnda denememeli
Kin ve nefreti sineye zerk edip gitmemeli
Atayken
Çalýþan ve ememliliðe hak kazanmýþken
Kalan sayýlý günler böyle cezalandýrýlacak
Senin emeðin baþkalarýnýn tasarru olacak
Geçinmek, huzur için sana susmak kalacak
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.