Öylesine bir iç geçirdim Denize karþý oturdum Saðýmdan solumdan geçen Onca insaný seyrettim Kim bilir kaç hikaye bitmiþti Yorgun bakýþlý insanlarýn dünyasýnda Kimbilir nelerden vazgeçmek zorunda kaldýlar onlar da.. Kalbi kýrýk kaç kiþi geçti bu yoldan Ýçimden yükselen çýðlýklarým Denize karýþtý sessizce Bir çocuk gelip oturdu yanýbaþýma Masum bir hayat tam karþýmda durdu Kuþlarý besliyordu içindeki temiz sevgisiyle Adý Gizem’miþ Gizemli hayatlar geçti gözümden Gün batmak üzereydi Son seferinden dönüyordu Limana yaklaþan son vapur Yürüdüm Soðuk içime iþlemiþti Yürüdükçe Uzaklaþtý sahil Acýlar biriktirirken aný defterimize paylaþtýðýmýz Ve Yaþanasý bir dünya köprüsünden geçerken her birimiz Hem umuttu beklenen Hem acýlarýmýzdý beklerken aldýklarýmýz Hayatýn seyir defterine düþtü her biri Yýldýz gibi Ay gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamozizmir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.