ben düþümde seni gördüm Ýsmail
al benizli,toprak kokulu bir kuþun sýrtýndaydýn.
saðanak tutmuþtu gözlerini
bahar fýþkýran ellerin vardý...
arþa uzanmýþtý baþýn
boynunda aþkýn mührü ile
duruyordun öylece...
ben suskundum
ben yorgundum
ardýn sýra yürüyordum gölgene muttasýl...
yüküm aðýrdý,
Ademce bir yalnýzlýktý taþýdýðým sýrtýmda....
evvelsizdim,kimsesizdim.
çaresizdim Ýsmail...
soyum,ýrkým
baþým,sýrtým sana dayanýyordu
titriyordu beynimin ipsizleri
yüreðimde ruhsatlý bir gayya kuyusu yanýyordu
gözlerimdeki araf boþluðundan,
hücre hücre düþüyordum Ýsmail...
uyandým düþümden,
gurbetime geri döndüm ser-sefil.
teslim oldum ben Ýsmail...
susturdum dilimin ahkamlarýný
vardým aþk kapýsýna
koydum eþiðine gönlümü .
boyun büktüm,
diz çöktüm sessizce...
kabul buyur sevdamý Ey YAR!(c.c)
kabul buyur ÝSMAÝLCE...
AYÞE IÞIK UYANIK
8 KASIM 2013