Bana bu þiirleri yazdýran o kadýný Bir zamanlar baþýma taç eyledim yetmedi Besmeleyle birlikte anýp onun adýný Yüreðinde kaç mevsim hac eyledim yetmedi
Sevdasý ilmik ilmik sarmýþtý dört yanýmý Aþk desem aþk deðildi yoktu bunun tanýmý Ona kurban adayýp bu emanet canýmý Yolunda Ýsmailce koç eyledim yetmedi
Asla leke sürmedim bu sevdanýn gizine Ne koynunda uyudum ne uzandým dizine Aþkýna meftun kalbi vurup Mecnun izine Bir çölden diðer çöle göç eyledim yetmedi
Yüklese de üstüme onca derdi elemi Ondan baþka yazmadý yüreðimin kalemi Onun için karþýma alýp cümle âlemi Caným dediklerime hýnç eyledim yetmedi
Gönlüm bayram ederdi onun ismi dendimi Çaðýrdýmý koþardým yýkýp cümle bendimi O mutlu olsun diye sefil edip kendimi En güzel çaðlarýmý hiç eyledim yetmedi
Bir gün yeter demedim nazlarýndan üþenip Hürriyet aramadým bu sevdadan boþanýp Her cefasýna karþý sevgim ile kuþanýp Þu biçare gönlümü tunç eyledim yetmedi
Aydurmuþ’um içimde dinmeyen bir sýzý var O dediðim kiþinin bir oðlu bir kýzý var Ama hala kolumda o günlerin izi var Telafisi olmayan suç eyledim yetmedi
Mutlu Aydurmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
aydurmus1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.