Þöyle elimin tersiyle itesim var herþeyi, Avazým çýktýðýnca baðýrasým, Ellerimi kanatana kadar duvarlarý yumruklayasým var. Delicesine baðlanmadým hiçbir þeye, belki de bu yüzden yalnýz gideceðim buralardan. Göyaþlarýmý kimseler göremez benim. Derdimi duymaz. Çünkü anlatmayý sevmem, benim derdimden millete ne hem! Hani þöyle davullu zurnalý gidesim var çok sevilmediðimden deðil de bir farkým olsun bari giderken... Mehmet Kovancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetkovancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.