Pýrýl pýrýl bir yaz günüydü Aydýnlýktý, güzeldi dünya Bir adam düþtü o gün Galata Kulesi’nden Kendini bir anda býraktý boþluða Ömrünün baharýnda Bütün umutlarýyla birlikte Paramparça oldu Bir adam... Açarken ufkunda güller alevden Çýktý, her günkü gibi gülerek evden Kimseye belli etmedi içindeki yangýný Yürüdü, kendinden emin Sonsuzluða doðru Galata Kulesi’nde bekliyordu ecel Bir fincan kahve, bir kadeh konyak Ölüm yolcusunun son arzusu buydu Bir adam düþtü Galata Kulesi’nden Bir adam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sidoma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.