Dur yapma usandýk! Yorulduk, dayandýk! Yalanlara hep biz baktýk, Almayýnca bellek, kalktýk. Anladýk olmayacak böyle, Saptýrma hakikati söyle. Þaha kalkmýþ altýnda bir kýr at, Kaçacak yer yok, Allahým imdat. Kýlýcý çok keskin, baþý dik maðrur, Saklanýrken baktýk, nasýl da maðdur. Ýftira etmiþiz, masummuþ çok saf, Hakkýný almýþýz boþ yere el insaf. Utandýk kendimizden, bir hayli üzüldük, Donumuz nere gitti, biz nasýl çözüldük? Saflýðýmýza mý yansak, namusa mý? Þaþýrdýk; Gülsek mi , çöküp aðlasak mý? Devam mý edecekmiþ ilelebet? Etti bizi ayak üstü cenabet. Alýþtýk bir kez, arkasý gelmez, Helalim diyen, sýrttan hiç inmez. Bulunmaz bizim gibi ahmak, Eksilmez kafamýzdan tokmak. Çalsak kendimizi taþa, Gelmez iþte akýl baþa. Ýlmek ilmek kördüðüm, Kara mizah gördüðüm. Biz þunu anladýk, Dur yapma usandýk!
Umut Dünyasý Karalama Þiir Defteri
Ankara - Kasým 2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Çaylak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.