Bu sabah erken saatlerde yaðmuru izledim pencereme vuran her yaðmur damlasýnda güzel olan tüm þeyleri düþündüm
kah aðladýðýmýz kah güldüðümüz yad etmekten vazgeçemediðimiz geçmiþ(imiz)
bazen acýlarýyla karþýmýza dikildiler bazen çaresiz bakýþlarýmýzda durdular yürek iþgalinde sürgün gibi gittiler uzak coðrafyalara
umut çiçekleri gibi topladýk daðýnýklarýný yüzümüzde acýlý bir gülümsemeyle durdular çoðu zaman
dinlediðimiz nihavend þarkýlar gibi hüzünlü, okuduðumuz hikayeler gibi kahramandýlar,
bu sabah inci tanesi gibi döküldüler avuçlarýma saymadým kaç zaman geçmiþ dili geçmiþ zamanlar üzerinden....
þehir, kara bulutlarýn limanýndan ayrýlmamýþ henüz.... hüzün makamý þarkýlar dolaþýyor dilimizde ve hala aðýr uykusunda.... dingin haliyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamozizmir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.