ELBETTE
artýk bütün zaferler benim
ne zamandýr, o kadar hezimetlerden geldim..
elbet gülecek yüzüm, elbet o iþareti yapacak ellerim
bir yanýmda alp er tunga; bir yanýmda balaban çavuþ
elbette ve elbette mahmuzlanacak; ses çýkaracak üzengilerim!...
duy sesini ey ruhum,
ne kadar zamandýr, yanmakta yurdum!..
hasretle, defalarca zaferlere adanmakta;
acaba, bilmem ki ;ne kadar zaman uyudum!..
çýldýr ey gafil, cesedimden bile kork
hazar bana vurgun, tuna çýlgýnca aþýk
akdeniz kur yapmakta bana, karadeniz kapatmam!..
kýzýldeniz yosmam oldu bir zaman
elbette erlik taslarým ki er oðlu erliðimi dünya bilir!..
elbette bu kadar kýþýn ardýndan, taze bir bahar gelir...
ey yabgular, sýra sýra kalkýn bakýn ki ne yapýyor yavrular!..
zafer nara atarak gelmez a çocuk
terinden kan damlayacak boncuk boncuk!..
öyle tarihine sümkürerek te bir yere varamazsýn
hep aðlarsan mýzmýzlar gibi ;bir daha çaðlarý açýp kapatamazsýn....
kalkýn erenler seferberlik baþladý,
kalkýn yiðitler ulu sancak açýldý!..
kalkýn ey ashabý, peygamberin!
kalkýn artýk uyumayýn derin derin!...
izanlar cehalette, bedenler sefalette
zalimler hükmetmekte, alimler sefahatte...
aðza bal çalýnýyor, ölüm üç vakit; üç kýyamette
kalkýn ey bilenler; bu çocuklar bir þeycikler bilmemekte!...
adalet saðýr sultanýn maskarasý
merhamet kör þeytanýn yüz boyasý!..
artýk sokaklarda rezalet bekçilik yapýyor
bekçinin gözetiminde insanlar yarýþ yapýyor...
kalkýn da vurun alnýndan zulmün
bekleyecek vakit yok, gün bu gün!...
savuþ a çocuk, zoru gördün mü saklanacak yer ara kendine,
sonra da söv ebe ecdadýnýn en derin gediðine!...
yoksa haklý mý düþmanýn seni öldürmeye çalýþmakla
yoksa bu düþmanda azýcýk bir hakkaniyet mi saklanmakta!...
destur!..haþa ve kella!..
artýk bütün zaferler benim
ne zamandýr, o kadar hezimetlerden geldim!..
elbette korkacak düþman gazabýmdan
ve elbette korkacak o düþman benim yarýnlarýmdan!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.