Bu aralar kurþun gibi aðýrým kendime ökse yemiþ kuþ misali çýrpýnýþlarým duruldu boyun eðdim kadere al diyorum benden istediðin ne varsa tek rahat býrak uyuyayým düþler ülkesinde Pamuk Prenses deðilim belki ama bakarsýn yalnýz uçan bir gönül öpücük kondurur alnýma iþte o zaman yeniden gülerim bahtýma.
Kuru bir öksürük gibi yalnýzlýðým bazen canýmdan bezdirircesine gýcýk yapýyor ömrüme ben geçirmeye çalýþtýkça alev alev sarýyor her yanýmý içtiðim onca buzlu su sadece bir süreliðine söndürüyor yangýný haþlanýp gidiyor boðazýmdan çýkamayan hýçkýrýklarým.
Dedim ya bu aralar kýþ güneþi gibiyim kendimi bile ýsýtamýyorum riya dolu yüzler etrafýmda güneþlenme telaþýnda anlatamýyorum kör olan gözlerimi yar’in gidiþini gördüðünde mil çekildi gözlerine beyaz olan her þarký siyaha büründü ruhuma açtýðý derin hüznü atamýyorum üstümden el deðmemiþ ruhum küflendiðinden beri nasýl özlem duyduðumu maviye anlatamýyorum.
Zümrüdü Anka kuþunun kucaðýndan düþtüm buraya yanlýþtý her þey bu masalýn sonu böyle deðildi kim deðiþtirdi bilmiyorum o yüzden içimdeki çocuða bir türlü anlatamýyorum sus dedikçe bulutlara özenen gözlerinden yaðmurlar eksik olmuyor ah ne boranlar atlattý da bir kýþ güneþinde neden donmayý kabul etmiyor.
Ayvazým DENÝZ . Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.