DOĞUŞTAN YALNIZ

Ýçimde alev söndüren yok
Bu yaþa kadar çok çektim çok
Anlatsam da derdimi anlayan yok
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Susadýkça gönlümde dereler çaðlar
Deli gönül figan eder her zaman aðlar
Baþkasýný görmez, dertsiz saðlar
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Gök yüzünde yýldýzlar bana uzak
Her adým baþýna kurulan tuzak
Elimden tutan olup, birde dursak
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Ararým ararým yoktur çaresi
Ýçimi yakan gönül paresi
Göç etsem dünyadan durak neresi
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Kapanmýþ yüzler, üzerinde perde
Düþüp bayýlýrým olduðum yerde
Hiç acýma kalmamýþ ne sende nede elde
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Sabahtan kalkýp güneþte yansam
Akþam buz gibi suya dalsam
Mutluluðu içimde birde sende bulsam
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Yaralar beni sözler yaralar
Ürkek olur, yabani taylar
Cahillik ettiðim zamanlar
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Çýksam yüce daðlarýn baþýna
Birde býraksam suyun akýþýna
Toplasam güveni çýksam karþýsýna
Doðuþtan yalnýz þimdi yalnýz

Sami Yüce 05/11/2013 Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: