Kopar içinde ki ayrýk otlarýný, acýtsada çek ayak uçlarýndan saçýnýn son teline.... kýr yoluna döþenen madde putlarýný, aldýrma tutma sakýn muhtaç deðilsin namerdin eline, . Kavganýn en afillisini yap þehrin çetelerine, kaldýr eðme baþýný,haram katýlmamýþ aþýna, dik dur,sýký tut yüreði sýcacýk dostun gelenine, pes etme sakýn,ödün verme,kanma göz yaþýna... . Kervanlar dizildi bak yola, geçiyor yavaþ,yavaþ akabeden, gün doðacak,gün batacak daha ne günler yaþayacak bu beden, giden gelirmola,bilmem ki,dönen oldumu son seferinden, bak hele bir dört cihetine,memnun olan varmý yerinden... . Kesik atalý terazilere daralara küs düþtü, bilmem ki,o gördüðüm ne menem bir düþtü, elde yokken bir,bine baldýran düþtü, yollara çýyan,gönlümüz kanadý,yaraya kurt üþüþtü, nereden bilebilirdin ki belkide bu en manalý küsüþtü, . Yarasý kabuðundan batman,derdi kangren, dahada uðramaz artýk gara bir daha tren, yitirmek için bulan,bulmak için yitiren, bir lokma taamý bir yýl yetiren, kanatkar bir kulun önüne getiren, karýnca midesine arzý çizdiren, arzý direksiz,ayakta gezdiren, isterse ol der oluverir... yüreðimden geçen vesileye lütfet hidayet... son deme kalmdan bulayým hidayet. yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.