CANIMIN ÝÇÝ
Hasreti baðrýmda bir umman oldu
Dön desem döner mi canýmýn içi
Gözlerim hüzünle ýslanýp soldu
Dön desem döner mi canýmýn içi
Bekledim onca yýl bir umut diye
Gelmedi bilmedim acep de niye
Kalbine koymuþtu sevgiyi güya
Dön desem döner mi canýmýn içi
Andýkça yanarým magmaya döndüm
Kurudum tükendim özlemle söndüm
Yandýkça derunda dýþýmda dondum
Dön desem döner mi canýmýn içi
Bunca yýl bekledim onsuz yapamam
Ömrümü koyduðum yoldan sapamam
Gül idi gönülde asla kopamam
Dön desem döner mi canýmýn içi
Bilirim dönülmez gittiðin yerden
Geçerdim gelseydin bedenden serden
Farký yok özlemin ateþten kordan
Dön desem döner mi canýmýn içi
Bozkýr’ým yürekte mevsimler çetin
Dillerim lal oldu öksüz ve yetim
Gözlerim görmüyor karanlýk atim
Dön desem döner mi canýmýn içi
Adnan sivri 04.11.13