Adý þaþkýn Bir muhabbet kuþu Üç kalem malý vardý Yemi suyu Aynada kendi resmi Yàri sanardý onu
Yem çeker aðzýyla Su çeker ona Kur yapar Þarký söyler Onu mutlu etmek için Akþama kadar didinirdi Kafesten salardýkta Uçsun özðürce diye Yarým saat durmaz Kendi girerdi kafese Ne çok mutluydu Þaþkýn iþte
Ayný bana benziyor Ben de seni koydum Kalp aynama resmini Öyle çok sevdim dokunmadan Cismin uzakta yüzün kalbimde Rüyalarda sevdim andým gün boyu ismini Þaþkýndan ne farkým var hayalini sevdim Þaþkýn gibi sevdim seni
Yýldýzlardan yýldýzým diye aldým seni Sen de seversin diye Anlattým hiç býkmadan Bir umuttu bitmeyen Adýný kalbime yazdým Öyle masum sevdim ki Uykulara dalýnca yüreklerimiz Ruhlarýmýz çýkar bedenden Sana ettiðim dualarýma Dayanamaz dý aþk melekleri Seni benle beni senle Buluþtururdu
Birgün bir tanem Þaþkýn uçtu gitti Kafesinden dýþarý Bulamadý bir daha evi Yok onun dýþarýda Yaþama þansý
Koyamadýn gönlüne Sen benim ben senin Uçtuk gönül kafesinden Dönüp bulurmuyuz evi Yoksa Ölümüyüz bilmen.
Hacý gürbüz 02/11/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
hacı gürbüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.