Boþ çerçeve,boþ pencere ve boþ tencere Hayatýn anlamsýzlýðýný anlatýyordu bana. Acý dolu gerçeklerle yüzleþen,soluk insan benizlerini Bir hayal süslüyordu bu boþ þeyleri Bir düþ kuruluyordu, Ümitle dolarcasýna. Zaman zaman coþkuyla taþýyor,dalgalanýyordu Bu hasret dolu yürekler Bu boþ çerçeveyi doldurmak Sýcak bir kap yemek yemek Sevdiðinin gelmesini beklemek kadar zordu. Tutku doluydu gözler ve kalpler Hep sevmek,sevilmekti tek felsefe Sevgi yumaðýna gömülmüþken Yalnýzlýðý yaþamaktý. Aptalca bir yalnýzlýk kaprisiydi benimkisi Bu belirsizliðe bir isim koyma zamaný gelmiþti. O anda karar verilmiþ; AÞKIN,KARARLILIÐIN,SEVGÝNÝN resmi çizilmiþti, O boþ çerçeveye... FÝLÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.