ÖTE
öte bir soteydi saklandýðým ücralar
icar icar, vurgunlar sapaðýna çýkan yollar..
naçardým ,bir vakit ki kaçardým köþe bucak
söyleyin ona, ben; daha çok hýrpalandým bu savaþtan
artýk ýrgalamaz beni göz yaþlarý, dökülse; baran baran...
tut ki, doðranmadým ince kýyým; dilim dilim,bölük pörçük
tut ki, uðramadým saldýrýlara; pare pare, olmadým yerle yeksan
varsayalým ki ,seni görmedim ve sararýp solmadým ;hiç hem de hiç
dökülen her sitemime, laf-ý güzaf desin ve çekilip gitsin....
insanoðlu iþte, olmazlar hep cazip gelmiþtir; öteden beri
evet; ötelenmiþti mümkünat hýrpalanmýþtý insanlýk..
ihtirasa giydirildi hep, sevda ve sevgi kýyafetleri
gücün yetmiyorsa el çýrparak alkýþlamaksa; alýþkanlýk...
ömür dediðin ,üç beþ dakikalýk serüven elinde tutsaklýk;
bir öpücüðe ipotek verilmiþ yýllar; sonrasý unutkanlýk...
öyle ki, çok büyük amaçlar edinip hayatý yaþamýþsýn dolu dizgin
öyle ki, kadirþinas biri olarak nam salmýþsýn ve hep sarýlmýþsýn!..
deseler ki hakkaten öyle ama hakkýný da yeme, asla ummam
deseler ki, uçuyor ermiþliðinden; bir ipine dahi tutunmam....
son töreni hazin olur insanýn; bu uðurlanýþ öyle böyle deðil
gelirken ne getirdin ki giderken ne beklenilir ...
öte bir his var ki, kaygýdan da öte; yakalanýrsýn her seferinde
bilirsin ki ,zaman sonra; seni ancak börtü böcek kucaklayacak
bilirsin ki, kucaktan kucaða geçen ömür; hiç kayda deðer olmayacak...
dost acý söyler, hiç lafý eðip bükmemi bekleme benden; arkadaþ!
vefa kadar güzel katýk olur mu ,nefes aldýracak, ayný zamanda;
söyle ona, en güzel vefa kýyafetine bürünse; yine de deðil umrumda...
bu gün günlerden yarertesi; varsýn yarýn da yarin olsun!
bana her günü bayram ilan etmiþ kader, kalaný onun olsun...
ister tut ister tutma ,hayrýný da baðýþladým gidiþine; ey eksiketek!
bütün yasalar; kemer olsa belinde, o kemer bile eskiyecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.