SÜKUTUN SESİ
Bir gün geleceksin hazýrlan buna
Olmasýn mezarýn dar insanoðlu
Yuvasýný yapar yatar koynuna
Arkadaþýn olur mar insanoðlu
Bura dört mevsimin hüzün bölgesi
Sýra selvilerin koyu gölgesi
Dinle ne söylüyor sükutun sesi
Gör ki nice ibret var insanoðlu
Yayladan yaylaya konup göçersin
Ekinlerin baþak verir biçersin
Kenarýndan ýslýk çalar geçersin
Kalmadý mý sende ar insanoðlu
Ak sakallý baba ak saçlý ana
Küskünlerle barýþýklar yan yana
Þurda bir gelin var elinde kýna
Duvaðýna yaðmýþ kar insanoðlu
Mekan son duraktýr her gelen iner
Damla damla yaþlar taþlara siner
Topraktan gelenler topraða döner
Ne gül kalýr ne de har insanoðlu
Kul Hakký’yý hakir gördün boþuna
Gücün vardý almak gitti hoþuna
Bak þimdi uzandýn yalnýz baþýna
Nasibine düþtü zâr insanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.