AĞLAMA İSTANBUL.

Eski Ýstanbul’u, arar þu gönlüm.
Bu þehir baþkadýr, boðaz bambaþka.
Onun aþký ile, geçiyor ömrüm.
Ýlahi güzelle, doyulmaz aþka.

Ýstanbul’u alan, o yüce hakan.
Köhnemiþ çaðlarý, kapatan odur.
Kutsal türbesinden, þehrine bakan.
Bu mülk yeditepe, camiidir surdur.

Tarihle iç içe, yaþar bu þehir.
Topkapý sarayý, ihtiþamlýdýr.
Boðaz akar gider, nurlu bir nehir.
Muhteþem Süleyman, ondan þanlýdýr.

Halice bakýyor, Süleymaniye.
Ecdadýn kudreti, orda gizlidir.
Götürün beni de, þanlý maziye.
Zatý Eyüp Sultan, nebi gülüdür.

Bugün bile, sýra sýra serviler.
Erenler koruyor, bu kutsal þehri.
Sultan Ahmet, Eyüp, eski kabirler.
Özlüyor insanlar, muhteþem devri.

Bütün dünya, sana hayran Ýstanbul.
Çirkin binalarýn, yükleri aðýr.
Seni viran eden insan, Ýstanbul.
Ýstanbul aðlama, maziyi çaðýr.

HÝLMÝ CAN.
TEMMUZ.2013.

(4060)

Sosyal Medyada Paylaşın: