Yoksul(un) yýllarým da oldu…
Minnet duymuþumdur bu yüzden daima
Özüme yaptýðý baðýþlar ile kalbime zýmbaladýðým
Gençliðimin cismi yumuþak ruhu sert figürü
Kýz Celal’e
“Gerçek devrimler tanrýlara karþý gerçekleþtirilir”
Derken
Okumuþ muydu acaba Camus’u?
Peki;
“ Neden yaþanmasýn insanlarla ve hareket edilmesin onlarla?”
Diye sorduðunda Papazýn biri
“ Ruhum onlarýn varlýðýndan tiksiniyor”
Demiþ miydi gerçekten Manfred?
.
.
.
Diyorum ki (özüm dilinden);
Sýyýrabilirsen kendi rýzasý ile eteðini bir kadýnýn
Ýndirmeye hak kazanýrsýn pantolonunu
Çýkacaðýn her yeni yolculuk
Usta heykeltýraþ yaratýcýlýðýnda
Yeniden biçimlendirir seni
Ve dahi
Yakýnlaþtýrýr özünü kadim bir bilgeye
Anlam kazanýr ölümün
Diyorum ki(sözüm dilinden);
Dikilebilirsen zorba uygarlýðýn karþýsýna cesurca
Diz çöktürürsün kibirli Tanrýlara
Bitmez çeliþkilerinin yaný baþýnda
Tadarsýn cismine hapsolmuþ ölümsüzlüðündeki
Sýnýrsýz gücünü ruhunun
Ve fakat
Alýr almaz ruhundaki sýnýrsýz gücün tadýný
Anlam kazanacak ölümün ile
Henüz dilindeki ölümsüzlüðün muhteþem lezzeti
Yeni bir çeliþki daha yaratýr isyanýna!
Yani Diyorum ki aslýnda(özüm de bir sözüm de);
Umurunda bile deðilsin evrenin
Boyunduruða vurulmuþ yenik
Diþi sokak köpeði memelerinde
Süte muhtaç oyuncu bir enik
Deðerli ya da deðil
Tanýklýk ediyorken hayata
Zamanýn hayli dar
Sadece
Ama
Sadece
Tek nefeslik!
(Yýldýray Kýzýltan)