türk þirinde ilk ve yeni tarz… Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)
s’onsuzluðun hecesinde, mel’alinin he’lalini yaþadým t’avsýz rüz’gârýn var bahtýnýn s’ayracýndaki b’enlikle yaðmurlar birikti damla denizinde dertler imi kurutmak için girdaba s’arýlý özlemlerin s’onbaharýndayým yine aylardan k’asýmýn nesli, yeniden aralýðýna gelme v’akti yine hasretinde nem, kavuþtaðýnda sevinç bestesi yine lirik demin delmeðindeyim, yine sözlerin çok demlidir aþkýma yine nida, yineden intizarýn tekriri, yeniden sarýlý tenasüplerimiz yine istifhamýn sýcaðýnda büyülü telmihlerin kavuþmasýnda hayalim yine sen, yeniden ben, yeniden aþka yazýlý ömürler son’esindeyiz yine þiirin gözlerinde nemli kavuþmalardayýz, yine yazýlmýþlýða hamseyiz
ruhun týpýrtýsýndan , g’özyaþýnýn hýþýrtýsýna ömürlenen benlik akýþým var ýslasýl mecralarýn mecnunluðunda , kavruk masallarýn zerresine zer oluyor z’enliðin ebedin s’armalýna suskun, mül’ayim z’amanlar ýþýltýsýna uðrak ýlýk düþlerin g’özyaþýnýn yaðmurla dans ettiði vicdanýmýn savruk merkezkaçýnda eriyor ben’in n’azlý bir þulenin küllerinde yeþeren gülün kokusunda k’ademlerini seriyor imkan