ÖZLEMİNİN YANGININDA YÜREĞİM

Düþ’ler doluydu sýcacýk nefesin
Bakýþlarýn
aþkýn tüm güzelliklerini resmederdi
Gülerdin
Yeniden doðardým
binlerce sevgi sunan gözlerinin ikliminde

’Günaydýn’ deyiþini özledim
’Ýyi akþamlar’ deyiþini de
En çok da
kirpiklerinden yüreðime süzülen
içimi sabah güneþi gibi ýsýtan bakýþlarýnla
’Seni Seviyorum’ deyiþini

Dokunuþlarýný özledim
tenime sinen kokunu
Dudaklarýndaki kahkahalarý
sesindeki içimi titreten sýcaklýðý

Yüreðimi yaslayýp
güneþin denizi usulca okþadýðý saatlerde
sýcacýk düþler kurduðum
omuzunu özledim

Benden önce indiðin durakta
otobüsün penceresinden
sana el sallamayý
Telaþlarýný
Çocuksu nazlar kaprisler yaparken sana
kaþ çatýþýný özledim

Beni kýskandýðýn zamanki kavgalarýmýzý
barýþmamýzý sonrada

Avucunun arasýna alýp çakmaðýn ateþini
sigaraný diþlerinin arasýnda yakýþýný özledim

Özlemini sayfalara düþürdüm þiir þiir
Sana sarýlýr gibi sarýldým her cümleye
Hasret göz yaþlarýyla yýkandý her harf

Gözlerindir diye açýlýr gözlerim
her sabah doðan güneþe
Her gece
Sen’li düþlerle hapsolur uykuya

Ýçi boþ seviþmelerde avunmaya çalýþýrken
Seni sararým sol yanýma gizlice
Yanaklarýmdan sessizce yastýðýma süzülürken göz yaþlarým
Hissettiðim tenindir tenimde

Saymadým
sensiz kaç güneþ doðup battý
Kaç mevsim gelip geçti ömrümden
yas çiçekleri açarken gönül bahçemde

Ýlk’im
öyle bir rüzgar ki hasretin
dinmedi
Öyle bir yangýn ki aþkýn
sönmedi
Avuçlarýmda eskimedi sýcaklýðýn
anýlarým yýllardýr baþ ucumdan gitmedi

Gelsen
Günaha meyletsem
dudaklarýnýn kývrýmlarýnda
Kirpiklerinin telleri daraðacým olsa
gülüþlerinde ölsem

Dizlerimde kara aðýtlar
Sen’li dualar sýðdýrýyorum þafak vaktine
Cýlýz bir fýsýltýyla solgun dudaklarýmdan dökülürken adýn
kýyametler kopuyor gök yüzünde

Buðulu bir hayal perdeleniyor gözlerime
içime nihavend bir acý
yürek uçlarýma intihar

Unutamadýðým bir aþkýn girdabýndan
Ýnce bir özleyiþ sarýyor bedenimi


( hayat ýþýðý )
Sosyal Medyada Paylaşın: