giderken kalsın bakışların aklımda.

bedenin el konulsada, zihnine zincir nasýl vurulur.
akýlsýzlarýn aklý varsa, içi nasýl doldurulur.
sanýrlar seni mahkum ettiler,
yazýlarda ki saðlam dizeler bir gün onlarý vurur.

kader denen þeyin elinde oyuncak oldun,
kapýldýn dalgalara köpük oldun daðýldýn,
düþünürdün bir gün ulaþmak oraya,
bak gördünmü yine yalnýz kaldýn.

alýþamadýn dilenmeden hayata,
sandýn verecekler sanada bir sadaka,
aþkýn verem olduðunu yaþayýnca anladýn,
çaresiz kalýnca hayatta en kötüsüne alýþtýn.

devirler deðiþsede bu kanun asla deðiþmez.
çileyi çekmeyen derdin nedir bilmez.
bir elma alda böl ver bakalým ona,
inan sendeki yarýmý hiç düþünmez.

can kamil
Sosyal Medyada Paylaşın: