VİCDANNAME

Hayat, bir nehir olur daðýlýr kol kol
Baþladýðý yerde bitermiþ her bir yol

Uzar gider karalarý serpe serpe gece
bazan akýl ermez içimizde baþlayan biten güce

olur ya üþütür kimi zaman içimizdeki har
döner de aðustosta yaðar baþýmýza kar

kaçamaz insan bir düþün ince yaðmurundan
çekemezken ayaklarýný hayatýn çamurundan

açýlýr içimizde güller, eþsiz firdevs oluruz
varlýðýn nurundan sýyrýlýr hepyekün bir nefs oluruz

düþeriz telaþlarýn ortasýna yaþarýz sadece aný
unuturuz gören gözlerimizle, alnýmýza yazýlan imtihaný

bölmez olur gün gelir hiç bir þey, gafletten uykuyu
olur da herbirimizin ömrü yusuf’un atýldýðý karanlýk kuyu

umurumuza mý duvar diplerinde aðlaþan papatyalar
varlýðýmýzý sararken bunca anlamsýz angaryalar

tavus kuþlarýndan daha zarif ve kibirliyiz
anlýyorum ki sokak köpeklerinin teninden daha kirliyiz

yokuz, varlýk deryasýnda damla niyetine zerre deðiliz
bir bir sönen ýþýklardan geriye kalan karanlýk gibiyiz

biner sýrtýmýza dünyanýn vazgeçilmez kamburu
gereriz ruhumuza davul derisi gibi bomboþ gururu

aç yatanlara aðlarýz tok karýnlarýmýzla
ne mutlu oluruz, yattýðýmýz yerden kurtardýðýmýz yarýnlarýmýzla

cennetin hissedarýyýz güya, ilahi kudretin sur’uyuz
onca anlamsýz yaþamlarýn süzme kusuruyuz

öyle bir çaðdayýz ki her birþey sonuna kadar satýlýk
hilm ziyan getirir, tutulan þey en acýmasýz katýlýk

elbet gelecek hesap günü, sur ile susunca tüm sesler
son defa alýnýp sonsuzluða karýþacak nefesler

kanlý lokmalarýn, sahtiyan ruhlu imansýz sahipleri
son defa görecekler, kimin elindeymiþ gerçekten ipleri

yakarýþlarýn para etmediði günler gelecek
gülmeyi unutanlarýn ahir zaman yüzü gülecek

yarýlsýn gökkubbe, toprak ateþler kussun
söyleyin þu imansýzlara gösteriþle þenlenen yalan dilleri sussun

sorarlarsa nere gidiyoruz, söyleyin nere
burdan topladýðýmýz ateþlerle, elbette geldiðimiz yere

vuslat, büyük sevgiliye kavuþmak demidir
ömür rotasý düzgünse gerçek aþka ulaþtýracak gemidir


ALÝ RIFAT ARKU
02/11/2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: