Dýþarýsý zifiri karanlýk üþüyorum ben gene. Yaðmur yaðýyor bu gecede kahvem tükeniyor. Ve de kaðýtlarým bitiyor bir orman daha yok oluyor. Seni her yazýþýmda mürekkebim azalýyor yüreðim gibi..
Kelimelerim tükeniyor ne yazacaðýmý bilemiyorum senin adýna. Uykularým kaçýyor adýný her sayýklayýþta. Gecelerimde yýldýzlar bile küsüyor seni hatýrladýkça. Aaaa hayýr yapamýyorum seni unutamam asla..
Unut diyor gönlüm ama yüreðim el vermiyor seni unutmama. Aklýmdan çýkmýyorsun ne olur bu eziyeti bana yaþatma.. Kafamýn içinde delice sorular aaa hayýr delirmiyorum bunu bana sorma. Unutamýyorum iþte seni gözlerini tebessümlerini..
Dayanamýyorum artýk dünyam kararýyor.. Uykularým kaçtý bu bedenden þehirde cirit atýyor. Baykuþlarýn sesi kulaklarýmý çýnlatýyor. Evet gözlerim kapanýyor elveda dünya, bir þair daha yok oluyor .
-Buðra Aydýn.
02.11.13 (01:56) Sosyal Medyada Paylaşın:
bugraydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.