Aðlarsýn! Ömrünün geçen günlerine. Bir Yaz Akþamýnda. Nostaljik bir sevda çekersin, Ah eder gönül maziye.
UZUNKUM’unda SAROS’un Dalgalarýyla dans edersin. Gelmez artýk o Sevgili. Bitmek üzeredir ömrün; Geriye ne kaldý dersin, Çocukluk Aþklarýmdan Bu günü kucaklayan.
EDRÝNE kimdir bilirmisin? Ne bir Rum Güzeli, Ne de bir YOSMA. Ruhumda hissederim ben onu; Her gece.
Ama!Bir kezde olsa Sarmaz kollarýný boynuma. Þarab ýn ta kendisi EDRÝNE! Yalnýzlýðýmý paylaþýr benimle.
Ýbrice Limanýnda bir akþam vakti, Yudumlar san Kan kýmýzý Çayýný Ya da soðuk bir Bira. Keyif verir Ruhunun derinliklerine.
Elbette ki unutulmaz; Edrineyle birlikte; SAROS’un MECÝDÝYE si, Erikli Sahili,Yayla sý,Enez’i Ve, en güzeli Sevdamý Paylaþan Doða sý ve Güzel Ýnsanlarý.
Canay (Aydýn ÇALIÞKAN) Haziran 2013 Mecidiye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
canay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.