Ara Marmaram

seni anlamýyorum
bana göre bir uç deðil anlattýðýn
koca bir sonsuzluðun ortasýna kapýlýp
nefes almamý istiyorsun
diyelim ki seni anlýyormuþ gibi yapýyor benden içeri o ben
anlamsýz dalgalarýn buluta yamandýðýný
kendi güneþimiz de duymazken
bahsi kapatýp öpüyorsun mor dudaklarýmýzla geceyi

ýlýk sokul
duyur anýmsat saçlarýný ellerime
ellerinle taranýrken boþluðu
kimi beklediðini
kapýlarý açýp ben geldim sevgilim desem
ürkeceksin
sana her þeyi anlatmak zorunda kalacaðým o zaman
duyduðun bu hasretin rengini
kahve rengi gözlerini
burnunun ucundaki sivilceyi
ama yorulup kaldým þimdiden
daha fazla istiyorsan fazlayým iþte
ama beni ölümlü gözlerinle deðil
var oluþunla sorgula lütfen

eskilerde deniz adýyla anýlan o ülkede
karýþýk sanayi hamlelerinin ve mahalle bütünleþmesinin
hakim kýlýndýðý çaðlarda
senin perdesiz bakýþlarýný
naylon sinemalarýn deliðinden izlemiþtim
korktuðum zamanlar ellerini tuttuðum annem miydi bilmiyorum
ama sevgili olmadýðýmýz kesindi
fakat senin dudaklarýnda azýcýk payým vardý
yýllar sonra
ölümü seçen bulutlarýna
gök yüzünün bütün mavileri sýðardý

batýyor demiþsin
anladýðým kadarýný anladým
o an
þu an
gelecek zaman
uzattýkça uzatmýþsýn be
hangi an olursa olsun bindiðimiz ayný
kýrlangýçlarýn kanadý ayný hecede
bir seni öper
bir beni
her yok sayýldýðýmýz gecede.





Sosyal Medyada Paylaşın: