Sahildeyim Denizi seyrediyorum Dalgalarý Gökteki yýldýzlara bakýyorum Yaslanýp Zührenin göðsüne bir sigara yakýyorum
Biliyorum Akýp giden bunca kalabalýk içinde yalnýzým Senin kadar.. Yalandan yüzüme gülümsüyor martýlar Ben yalandan dalgalara taþ atýyorum Bir gerçeði yüzüme çarpýyor rüzgar Biliyorum Sustuðum kelimeler kadar gerçek olacak Bundan sonra söyleyeceðim yalanlar
Sonra kýyýya çarpan bir kabarcýkta suretini görüyorum Öyle yorgun öyle güzel O an sanki yeniden doðuyorum kendimden Toprak nasýl uyanýrsa sessizliðinden Öyle doðuyorum Bir gerçeðin olur olmaz yerinden
Derinlerde bir yerlerde Ta içimde Harbin gizemini yaþýyorum Hücrelerimde yaþýyorum bir savaþýn en kýyasýya halini Arkama bakmadan koþuyorum Koþuyorum zihnimden suretin kaybolana kadar Kendimden kaçýyorum Ya da senden Kaçýyorum Ama nereye kadar?
Baþýmý gömüp ellerime Tekil depremlerden geçiyorum Derin bir nefes alýp sükunet çekiyorum içime Daðlarla vuruþurken zerrelerim Titriyorum Acýmaya baþlýyorum kendi halime
Gidiþine çoktan alýþtým anlayacaðýn Sakýn gelme..
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.