DÜŞ'E KALKA UÇURUMLAR
Bir tek düþlerim de uçurumdan yuvarlanmak korkuturdu beni,
Bir de onun uçurumlar kadar keskin gözleri.
Ayaðýmýn kaymasý ise an meselesi..
Dedikleri kadar var aslýn da,
Düþ’e kalka yaþamayý öðrenebilmek,
belki de bu iþin tek tesellisi..
Sözlerine takýlýr gibi olsam da,
yine de doðrulturdum kendimi
Eðer çekiþtirip durursa sürekli kalbimi,
Ýntihar süsü verip, hapsime alabilirim o gözleri..
Yalnýzlýklar dolaþsa da çevrem de,hiç alýnmazdým üstüme
Gizli aðlar,mutluluðu örterdim her gece üstüme..
Seni tabaðýmda kalmýþ son bir lokma kadar sever,
Hep koyardým,en yüksek yere..
Ve bir dostum vardý benim,bana hep sadýk kalan,
Ve her an içimi kemirip,yüreðimde yaþayan,
Sürekli pansuman halinde,
Gittiðinde tek þeydi,senden geriye kalan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.