BENİM MEMLEKETİMDE

Ýnsaný öyle saf ki; cümle âlem özenir
Ne kýrar ne kýrýlýr benim memleketimde
Doðruyu söyleyene ne kimseler gücenir
Ne de kimse darýlýr benim memleketimde.

Hakkaniyet kaide; dürüstlük baþ tacýdýr
Ýnsan insana kurban, her an ihtiyacýdýr
Dostun dostuna sözü sanýlmasýn acýdýr!
Bal kaymaða karýlýr benim memleketimde.

Mümkün mü yetimin aç ya da muhtaç olmasý?
Umutlarýn çatlayýp tebessümün solmasý…
Herkesin heybesinde sonsuz kudret dolmasý
Ne sofralar kurulur benim memleketimde.

Farz edelim birisi derdinden, kederinden
Derinden offf çekerse sarsýlýr yer yerinden!
Yüce Mevla’m korusun beterin beterinden
Yaralarý sarýlýr benim memleketimde.

Hoþgörü ikliminde yeþerir kurdu kuþu
Sevgi, saygý babýnda hiç bitmeyen bir koþu
Koþturduklarý menzil sanki cennet yokuþu
El alýp el verilir benim memleketimde.

Çekiþtirmeyi bilmez hep nefsiyle çekiþir
Ruhen, ahlaki tavda, pekiþtikçe pekiþir
Þerre, kolluktan evvel, vicdan ehli çýkýþýr
Mutluluða erilir benim memleketimde.

01.11.2013

Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: