GÜL AĞLARIM KIRMIZI

Küçücük yüreðimde dað yanar volkan volkan,
Hiç kimseler duymasýn, bilmesin sýrrýmýzý.
Verdiðim savaþ yorgun aþk’a uzanan yol kan,
Sevdana düþeli yâr gül aðlarým kýrmýzý.


Ne gün döneceðini bilmiþ olsaydým eðer,
En güzel libaslarý giyer beklerdim seni.
Seni beklemek var ya ibâdete eþdeðer,
Ve hasretle alýrdým yanaðýndan bûseni.


Hakkýn yüce adýna gönlünü kâbe sayýp,
Dönerdim etrafýnda tavaf edercesine.
O kýymetli zamaný zerre etmezdim kayýp,
Sonsuzluk muþtusuyla uçup gidercesine.


Gözlerim pýnar olur akardý serin serin,
Yüce gönlüne asla kuraklýk yaþatmazdým.
Var artýk halk nezdinde övünecek eserin,
Gözlerine baktýkça asla acý tatmazdým.


Çekerdim tüm kahrýný derdine katlanýrdým,
Hissederek kokunu adýný ansa idim.
Yâr geliyor deseler sanki kanatlanýrdým,
Öyle kutlu sabaha senle uyansa idim.


Ne bahtý karalýyým böylesi var mý ola?
Bir tat alamýyorum baharýndan yazýndan.
Ömrümü adadýðým acep duyar mý ola?
BELGELÝ’yim günlerim geçiyor kara zýndan.



Halit BELGELÝ (Ben bir hiçim)


KOCASÝNAN / KAYSERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: