ANA RAHMİNDEN DÜNYAYA

ANA RAHMÝNDEN DÜNYAYA
Ana rahminden dünyaya bakar dururdum
Etrafýmda sesler odamdan duyuyordum
Karanlýk bu odamda evreni görüyordum
Aðlayarak pazara çýktým yola koyuldum

Günler aylar yýllardan ardýn sýra giderken
Bu kainat evreninde doða ile büyürken
Vadiler pýnarlardan nehirlerden aþarken
Yüreðimin sesini ruhumun akýþýný dinlerken

Büyüdüm hayatým geç olmayacaðýný bilirken
Dünya evreni güzelliðine nazar ile bakarken
Yavaþ yavaþ kaderi alýn, yazýma þifrelerken
Hayat ile bulunduðum zamana bütünleþirken

Artýk büyümüþüm dünyaya baþka bakýþým
Hayal deðil gerçeklere ruhum ile akýþým
Doða bana ben doðanýn özüne dalmýþým
Yeryüzü bana oldumu sevgi ile yoldaþým

Bir pýnar baþýnda oturup derýn düþünürken
Yorgun kalýp uyku dünyasýna dalarken
Karþýmda bir aðaç masum hali ile bakarken
Aðaca sordum hayatýný bana anlat derken

Aðaç baþlar önce bir çekirdek var olurken
Daha sonra rüzgar eser topraða düþerken
Ana madde toprak olunca hayat bulurken
Kabuðumdan çýkarak yeryüzünde biterken...

Önce bir fidan oldum her sene büyüdüm
Sonra dahada geliþip dal budak oldum
Yaprak yaprak açarak meyveye döndüm
Ýnsanlarýn sofrasýna gelipte taam oldum

Düþünen insan için evrene bakýp ibret bulsun
Bu mekanda Rabbimin verdiði emirle yürüsün
Bu alemdem öteki aleme iman ile yürüsün
Mevlam verdiðin nimete hamdü senalar olsun

Dünya güzelliðine dalýp ahireti unutmadan
Hayat yolculuðuna yalnýz kalmadan
Yüce mevlamýn huzuruna imansýz varmadan
Huzurlu yaþamak istiyorsan þeytana uymadan
Dost güzel söyler Al dostunun nasihatindan..

ENVER ÖRSOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: