Ey can Senden habersiz Ve fevkalade sessiz Naif ve mütehassiz
Bir Vakit var Her geçen lahzada Seni alýp götürmektedir
Hergün Aynaya bakýyorsun Derin bir nefes alýyor Sonra düþünmeye baþlýyorsun
Yansýyan gölgen Dahi seni korkuturken Nabzýn birden hýzlanýrken Sýðýnmak istersin birilerine
Ýþte o Sana en yakýnken Neden korkar ve kaçarsýn Niçin en yakýný olamaktan Sýkýlýr, utanýr ve uzaklaþýrsn
Kalbiniz Böyle genç olmanýza raðmen Fevkalade yorgun Ve bitap düþmüþ Halinizi bezginlik bürümüþ
Nereye Baksanýz haz yok Sanki þevkinizi Sizi terk etmiþ Ne oldu, nasýl Bu hale gelebildin Niçin kendini Bu kadar ihmal ettin
Derdi Gamýn içinde Nefesi inlettin Sessiz kahrýn Umutlarýný soldurmuþ Kalbinde ve çehrende Neþe býrakmamýþ
Böyle bir ölüm Neye yarar, Nafile, heba Yaþarken sevmeyi, Sevebilmeyi, ideali Deruni bir mefkureyi Ýçinde yaþatmazsan Zaten ruhen ve kalben Ölmüþsün demektir
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.