Yalnızım!..
Yerinde duran oklar, daim baðrým yoklar,
Tufanlar sarmýþ beni, sönmelimi umutlar,
Kaybolup, silinmeyen, gamzelerin izleri var,
Sadece gölgem ile, beraberim, yalnýzým…
Çalmasýnlar senden, üstüne asfalt atayým,
Kazýma yanaðýndan, bakýp, benim sanayým,
Kýzan oluyorsa eðer, hemen tapusunu alayým,
Hayallerimle yaþayan, bir derbeder, yalnýzým…
Yastýðým olamaz, dokunmadýðým dizlerdeyim,
Beni benden sorma, aynandaki gözlerdeyim,
Arama baþka yerde, o dudakta, yüzlerdeyim,
Sevilmemiþ belki de, gamzen kadar yalnýzým…
Kaybolur sanma, iyi saklarým, senden bile,
Bir tek baba onu ver, dünyayý benden dile,
Geçti mahzun yýllarým, çevirdi sönmez küle,
Gamzelerine hastayým, iþte neden! Yalnýzým…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
18.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.